klimat świąt - w moim domu...

Witajcie Kochani...

Na moim blogu taka cisza...
...nawet pustka - bym rzekła...

Ale jeśli znajdziecie choć odrobinę wolnej chwili,
czy to teraz - w końcówce Adwentowego oczekiwania
czy też podczas Świątecznego odpoczynku...
...zapraszam do mnie.
W moje domowe kąty i na krótkie wspomnienia.
 

 

 

 

Wieczerza Wigilijna w mojej rodzinie
zawsze kojarzy mi się z domem pełnym rodziny.
W najlepszych latach naliczyłam nas ponad 20 osób przy jednym stole.
W tym roku - mam nadzieję - znowu będzie nas dużo.
Cztery pokolenia.
Nasze dzieci, my, nasi rodzice i rodzice rodziców.
Najmłodsza uczestniczka tegorocznej Wigilii ma 2,5 roku.
Najstarsza - 81 lat.

 

Tradycyjnie zaczynamy łamaniem opłatka - każdy z każdym.
I fragmentem Ewangelii.
Następnie - czosnek z solą.
Barszczyk z uszkami.
Pierogi ziemniaczane i z kapustą.
Ryby - różne - pieczone lub smażone, co roku inne wersje.
Kutia
 i bułeczki drożdżowe z makiem na gorąco w zalewie miodowo-orzechowej,
które my rodzinnie nazwaliśmy BOBALKAMI.
Na koniec - mini galaretki z owocami serwowane w bardzo starych filiżankach mojej babci.
Do ryb - najczęściej serwowany jest chleb pieczony w domu.

Pomiędzy daniami - kolędujemy, czasem ktoś przyniesie jakiś instrument
to bywa jeszcze weselej i głośniej.

Pod choinką czekają podarki.
Po zakończonej Wieczerzy - celebrujemy ich rozpakowywanie.
I w tym nastroju - niektórzy czekają Pasterki,
a inni smacznie zasypiają.

I tak to u nas jest od kiedy pamiętam...

W tym roku - wszystko będzie odrobinę inaczej.

A to ze względu na to, że Wigilię spędzam na dyżurze nocnym.

Tak więc rodzinnie podjęliśmy decyzję, że

Wieczerza Wigilijna odpędzie się w porze obiadowej

(a nie jak nazwa wskazuje - kolacyjnej).

Tak bym przed 18 mogła spokojnie wyjechać do pracy.

Cieszę się, że wszyscy chętnie się dostosowali do mnie.

Dzięki temu będę mogła równie miło wspominać tegoroczną Wigilię.

 

Nasza choinka już stoi. Przystrojona cudeńkami z masy modelarskiej.
Dużo się bawimy z córcią ową masą.
Zrobiłam sobie z niej kilka szyldzików za pomocą kalkomanii
i zalakierowałam kilkukrotnie matowym lakierem.
Tak oto słoiki w kuchni (po kawie Prima)
dostały kolejną już wersję aranżacyjną.

 

 Pragnę również serdecznie podziękować pewnej uzdolnionej duszyczce - Karince
za cudny prezent w postaci szyszkowego wianka.
Dziękuję Ci Kochana :)
Jest przecudny:)
Idealny:)

 

Kochani moi...
Na koniec pragnę złożyć Wam życzenia,
byście ten Świąteczny czas spędzili otoczeni Miłością.
Prawdziwą Miłością, która góry przenosi,
daje nadzieję, zapala światła...

Ściskam serdecznie wszystkich moich Czytelników.
Dziękuję, że jesteście.

iszart


P.S. poniższe grafiki są wyrazem mojego umiłowania starych, zmiętych gazet...
...takie żartobliwe spojrzenie...może Wam się do czegoś to przyda ;)